Zou je misschien iets kort kunnen vertellen over jezelf en over je werk?
Ja, ik ben Roelof Visser. Ik ben 47. Ik ben al behoorlijk lang aan het werken met de techniek. Ik werk een jaar of 6 bij BAM, denk ik. Ook begonnen in de slimme meters. Ik ben er 2 jaar tussenuit geweest. Ik heb het C&H contract gedaan. De grote aanleg van kabels en leiding. En ik ben sinds april vorig jaar weer terug op het slimme meter project. Ik vond het in het begin altijd heel erg leuk, daarvoor ben ik ook teruggegaan naar de BAM. En daar waar ik nu nog zit.
En hoe zou jij je werk omschrijven?
Ik moet de monteurs aansturen in hun werkzaamheden, hun werkzaamheden controleren natuurlijk. Maar waar ik het meest van geniet is gewoon plezier maken met z'n allen. Dat vind ik heel belangrijk. En dat doen we ook een hele dag eigenlijk. Toen ik kwam was het wat minder. Maar nee, we hebben een leuk team. We gaan voor elkaar. Iedereen staat voor elkaar klaar op elk moment. Dat maakt het ook leuk, denk ik. Voor iedereen.
En wat trok jou zo om naar de techniek te gaan? Wat inspireerde jou om dat te gaan doen?
Ja, nee, dat is al heel lang geleden dat ik de techniek in ben gegaan. Maar ik weet dat niet. Ik ging vroeger altijd met mijn vader mee met grote klussen en grote werken. Toen ik een jaar of twaalf was, was ik al bezig om hele fabrieken te bouwen met elektra en dergelijke. Ik denk dat het daar een beetje vandaan gekomen is. Ja, leuk. Interessant.
Je werkt veel samen in een team, maar werk je ook wel eens alleen?
Ja hoor. Maar dat vind ik minder. Ik vind het vooral leuk om samen te werken met de monteurs. Er is dan altijd een goede sfeer!
Doen jullie ook wel eens dingen buiten werk om?
Nee, ik niet zo. Ik woon in Friesland en ik werk hier in het mooie Muiden. Dus ik ben er niet altijd bij betrokken. Maar ons team, wat hier loopt, heeft een eigen voetbalteam. Die voetballen met elkaar. Dat plannen ze zelf, zo is de verbintenis nu wel op dit moment.
In je nominaties wordt genoemd dat jij echt een verbinder bent. Dat jij weet hoe je mensen kan boeien en hoe je mensen kan binden. En dat je daar heel veel respect toont, flexibel bent, goed luistert. Wat vind je daarvan als je dat zo hoort?
Dat vind ik mooi om te horen, maar ik denk ook wel dat het zo is, ja.
Kan je je erin vinden? Wil je misschien ook nog wat zeggen tegen degene die jou dan genomineerd hebben?
Ja, ik kwam gisteren wel even tegen. We hadden gisteren een meeting over hoe je met elkaar omgaat. Ik heb ook een compliment gekregen, dat ik genomineerd ben. Dat was gisteren ook verteld.
Denk je dat technische vakmensen ook genoeg waardering krijgen?
Nee. Algemeen denk ik niet, nee. Er wordt altijd heel makkelijk gedaan over die mensen. Hoe ik het ervaar, dan helpen die mensen buiten, maar die mensen buiten moeten het allemaal wel doen voor ons. Zonder hen kunnen wij het gewoon echt niet. Als jij goed luistert naar de monteurs, die hebben soms ook ideeën hoe dingen makkelijker, sneller, veiliger of beter kunnen. En daar wordt in mijn beleving niet altijd naar geluisterd door iedereen.
En hoe zou je dat graag anders zien, als je met kleine stapjes moet beginnen?
Ik vind sowieso dat je iedereen moet respecteren om datgene wat hij doet en wat hij kan en wie hij is. En als je dat doet en je luistert goed naar ze en als je een probleem hebt, je doet er ook daadwerkelijk wat mee, dan bouw je ook een band op en dan doen ze ook meer voor jou. Dan doen ze beter hun best. Dat merk je in heel veel dingen. Als je wil, kan je iedereen enthousiast krijgen. Een tijdje terug waren we bezig met aantallen wisselingen en de wisselingen gingen steeds meer omhoog. We konden toen elk record, de eerste duizend wisselingen in een week halen. Met een beetje motivatie, een beetje gek doen draaien met iedereen, hebben we dat tot het einde van de dag gehaald. Dan gaan ze het allemaal ook echt mee. Dan gaan ze elkaar ook bedenken, weet je, hoe kunnen we nog een paar adressen meer doen? Als je mensen waardeert, echt waardeert, en je luistert naar ze, of ze zitten ergens mee, dan moet je ze daar ook bij helpen. En als je dat doet, dan kun je echt een team vormen. Dan kun je ook echt prestaties neerzetten. En af en toe moet je gewoon... Eerst een voorbeeld. Als iemand mij belt maandagochtend en het heeft over ik heb echt een vervelend weekend gehad. Kan je mijn planning wat minder maken? Dan maak ik zijn planning minder. Dan gaat de productie aan de andere kant. Dan gaat hij voor. Want een dag later haalt hij het wel weer in. Dan durven ze ook dingen te zeggen. En dan... In mijn beleving ga je dan vooruit.
En als je kijkt naar jouw werk, het werk in de techniek, wat vind je nou echt zo leuk daaraan? Wat is echt nou het leukste dat je zegt van dit trekt mij zo erg eraan. Hierdoor kom ik graag naar mijn werk.
Hier is het gewoon echt mijn collega's, gewoon het team zelf. Ik heb gewoon echt een hele leuke groep mensen. Ja, het is gewoon leuk, gezellig. Je gaat met plezier naar je werk toe en je gaat zaterdag langer door, dus het maakt helemaal niet uit. In die keer heb je wel contact met de monteur, zeg maar. Dat we met z'n allen gewoon steeds weer onze doelen halen en de kwaliteit steeds beter. Steeds minder klachten. En ook doordat iedereen elkaar ook helpt. Iedereen mengt zich ook in de toolbox. Ik ben dit tegengekomen, ik ben dat tegengekomen. Kunnen we dit zo doen? Kunnen we dat zo doen? Als je daar echt wat mee doet, dan is het gewoon leuk. Maar er komt er ook steeds meer.
En hoe blijf jij jezelf ontwikkelen? Wat doe jij om je werk nog een beetje uitdagend te maken?
Ik denk dat ons werk sowieso altijd wel uitdagend is. En wij zitten veel in het centrum van Amsterdam, op zo'n eiland werken. Dus daar heb je uitdagingen zat. Niet qua techniek hoe je het moet oplossen, maar gewoon alles eromheen. Want Amsterdam op zichzelf is een uitdaging.
Heb je iets waar je heel trots op bent?
Ik denk dat ik op dit project sinds ik hier zit en wat ik hier gepresteerd heb met iedereen die ik daar ook voor heb gezet, dan ben ik daar trots op. Als je ziet toen ik hier kwam en hoe het nu is, en binnen een jaar tijd hoe het veranderd is, dat is gewoon... Als ik naar mijn collega's kijk, is dat gewoon 360 graden omgedraaid, gewoon goed. Ja. Ook die menselijkheid, maar ook de sfeer, gewoon alles.
En nog even een stukje over je vitaliteit. Heb jij veel stress op werk?
Nee, nooit. Nee, ik doe niet veel stress.
En praat je weleens met je collega's of met je leidinggevende of wat dan ook over misschien een stressvolle situatie of iets waardoor jij juist niet in de stress hoeft te komen?
Nee, ik heb eigenlijk nooit stress. Echt niet. Dat heb ik nooit zo ervaren. En als ik ergens mee zit, dan deel ik het gewoon. Ik ben gewoon een heel vrolijk persoon. Dus als ik ergens mee zit en ik vind iets te veel, dan deel ik het gewoon. Omdat wij dus best wel een goede band met elkaar hebben, worden we toch gewoon gesupport en wordt daar rekening mee gehouden. Nee. Ik werk met heel veel mensen samen en in het begin werd er heel vaak... Ja, meestal gescholden, als ik het zo mag zeggen. Met het vervelende woord, met k-ziekte. Daar heb ik één keer wat van gezegd. Ik heb het daarna ook nooit meer gehoord.
Is dat ook iets wat veranderd is in het afgelopen jaar?
Nee, nee, maar de afdeling waar ik nu zit en de bedrijfsleider waar ik nu mee werk, die is sowieso heel bezorgd over zijn personeel en over iedereen. En die is ook heel flexibel. Als je thuis wilt werken, ga je thuis werken, dat maakt helemaal niks uit.
Hé, dan heb ik nog een laatste vraag voor je. Want wat zou je willen zeggen tegen jonge mensen die aan het nadenken zijn over aan het werken in de technische sector?
Ik vind dat ze dat moeten doen. Ik bedoel, het is een heel mooi vak. Het is heel leerzaam, maar het is ook zeker de toekomst. Wij kunnen er iets aan doen. Het meeste werk zit gewoon in de techniek op dit moment. Als je ziet wat er allemaal moet gebeuren met de energietransitie, dan zie je dat aankomende 40 jaar weer nog aan het werk. Er zijn zoveel ontwikkelingen. Het gaat zo snel. Het blijft boeiend. Het is nooit hetzelfde. Nooit. En als je ook ziet hoe snel de techniek zich ontwikkelt, continu. Je blijft erop gewoon bezig. Er is nooit een dag dat je uitgeleerd bent.
Nou, perfect. Heel goed. Dan zie ik die graag tegemoet. En dan nogmaals heel erg bedankt voor het gesprek.
Ja, heel erg bedankt.