Hi Robert, gefeliciteerd met jullie nominatie! Zou je misschien kort iets kunnen vertellen over het werk?
Wij zijn Waterschap De Dommel en wij beheren het oppervlaktewater in het gebied rondom Eindhoven, van de Belgische grens tot aan Den Bosch. Als waterschap zijn wij ook verantwoordelijk voor de rioolwaterzuivering. Ons team doet echt specifiek het oppervlaktewater van het gebied. Wij onderhouden alle watergangen en beken door het waterpeil te beheren, stuwen te verzetten, nieuwe stuwen te plaatsen, door maaionderhoud en alle begroeiing in de beken regelmatig weg te halen.
Ons team bestaat uit ongeveer 60 mensen, waarvan 40 tot 45 buiten werkzaam zijn. Het buitenteam heeft een onderhoudsteam van 30 man, dat met eigen tractoren en machines het werk doet. Zij beoordelen per klus welk materiaal het meest geschikt is. Daarnaast hebben we beheerders die verantwoordelijk zijn voor het peilbeheer en dagelijks contact hebben met boeren en andere mensen die aan het water wonen.
Onze taken omvatten ook plaagsoortenbestrijding, het omgaan met bevers, het aanpakken van drugsdumpingen en het beheren van hoogwater. Het is enerzijds technisch, maar ook heel sociaal.
En zou je ook wat kunnen vertellen over jouw team? Hoe ziet jouw team eruit en hoe gaat die samenwerking?
Ons team bestaat uit mannen en vrouwen van uiteenlopende leeftijden: twintigers, dertigers, veertigers, vijftigers en zestigers. We hebben mensen die net een paar jaar bij ons zijn, en anderen die al veertig jaar in dienst zijn. . Er is heel veel gebiedskennis, heel veel ervaringskennis, maar juist ook nieuwe inzichten. De jongere generatie brengt bijvoorbeeld waardevolle computervaardigheden mee.
De samenwerking vindt plaats op drie steunpunten, verdeeld in drie groepen die elke dag gezamenlijk starten onder leiding van een werkvoorbereider en een senior beheerder. Samen bespreken ze het werk voor de week en de dag. Tijdens deze besprekingen wordt onder andere gekeken naar wie waar werkt, en wat het weer doet. Als er veel regen wordt voorspeld, wordt het geplande werk bijvoorbeeld opzij gezet voor spoedwerk.
De beheerders en onderhoudsmedewerkers staan gedurende de dag continu met elkaar in contact. Ze bellen elkaar om door te geven waar ze zijn en wat ze zien: "Hé, ik rij nu hier en ik zie dit en dit. Kun jij dat meenemen in je ronde, of moeten we het inplannen?" Als ze op problemen stuiten die te groot zijn om zelf op te lossen, schakelen ze de adviseurs op kantoor in.
Merk je dat mensen goed op elkaar zijn ingespeeld?
Ja, heel erg. We hebben met kerst natuurlijk echt een hoogwaterperiode gehad. En de afgelopen maand eigenlijk ook weer. En dan is het echt alle hands on deck. En ook in de weekenden. En dan merk je gewoon dat mensen al aan een half uur genoeg hebben. En dan kunnen ze heel snel elkaar bijspringen. Zeker ook in de weekenden, dat mensen op een gegeven moment ook echt even pauze nodig hebben. Dan is het heel snel, oké, Paul moet echt even een dag vrij. Nou, dan kan Ton bijspringen. Die weet waar die moet zijn. Ja, dat gaat dan heel soepel.
En hoe zorgen jullie ook voor een goede sfeer binnen het team?
Dat is een goede vraag. Nou, in ieder geval door elkaar gewoon vaak te zien, en zo veel mogelijk laagdrempelig contact te hebben. We hebben bijvoorbeeld voor de vakantie ook gezamenlijk een barbecue, op het steunpunt. En ook wel eens een teamuitje.
En wat maakt jullie werk dan zo uitdagend en boeiend? Wat zorgt ervoor dat het leuk blijft?
Wat ons werk zo leuk en uitdagend maakt, is de uitdaging om het zo goed mogelijk te doen. Een boer heeft andere behoeften dan een terreinbeheerder of een natuurorganisatie zoals Natuurmonumenten, die dan aan de andere kant van het water zitten. Het is een uitdaging om het optimale resultaat voor iedereen te bereiken. Hoe kan je hier nou het beste doen voor iedereen?
En tegelijkertijd is elk jaar anders door de veranderingen in het weer. De ene keer hebben we een bijzonder droge mei, waardoor we heel ander werk doen dan in een jaar waarin het alleen maar regent in mei. Hierdoor ziet elke maand er weer anders uit en zorgt dit voor veel variatie in ons werk.
Daarnaast zijn we natuurlijk een overheidsinstantie, en politieke doelen kunnen veranderen. Ja, dat merk je dan ook. Dus dat zorgt ook voor verandering in werk.
En wat trok jou precies aan om hier in deze technische branche te gaan werken?
Ik heb bouwkunde gestudeerd, en ben natuurlijk het afdelingshoofd van de twee groepen. Dus het is bijna een beetje ongemakkelijk, ik heb universiteit gedaan en heb twee linkerhanden.
Maar ik heb ontzettend veel waardering voor die groep. Die zijn in technische opleiding, dus ik weet wel wat ze doen en wat ze moeten doen. Ik kan er goed over meepraten natuurlijk. Maar ik heb heel veel respect voor wat zij allemaal kunnen en hoe makkelijk ze het kunnen en met hoeveel concentratie ze ook bijvoorbeeld aan het werk zijn en om zo op veiligheid letten. Het leuke ervan is, je draagt echt concreet iets bij.
En met werkdruk en stress, hoe wordt daarmee omgegaan?
Ja, het gesprek voeren. En dus ook nu met mensen te praten. Gaat dat nog of moet je echt even pauze hebben? Of wat helpt om de druk te verlichten? Welke taken kunnen andere mensen dan even opvangen? En in dit geval in mei, afgelopen mei zijn bijvoorbeeld ook de groep handhavers, vanaf de andere afdeling, de handhavingsafdeling, bijgesprongen. Die zijn bijvoorbeeld telefonische meldingen gaan afhandelen, zodat de beheerders even hun handen vrij hadden om gewoon in het veld te zijn. Dus we proberen ook hulp in te schakelen van collega's.
En hoe zorgen jullie er ook voor om, want ik kan me voorstellen dat het ook best fysiek werk kan zij, dat je ook fysiek fit blijft?
Ons werk is waarschijnlijk een van de gezondste beroepen die je kunt hebben, omdat we de hele dag in beweging zijn in plaats van achter de computer te zitten. We zorgen ervoor dat we goed materieel en machines hebben, zodat het werk niet onnodig zwaar wordt.
Met de nieuwe tijd verbeteren we voortdurend onze werkwijzen. Waar vroeger bepaalde werkzaamheden prima leken, realiseren we ons nu dat ze arbotechnisch gezien beter kunnen. In plaats van zware balken met drie man te tillen, gebruiken we nu automatische machines of kranen. We passen ook stuwen zo aan dat dergelijke zware handelingen niet meer nodig zijn. Dit maakt het werk lichter en efficiënter.
Daarnaast houden we rekening met onze oudere medewerkers. Wanneer iemand de zestig is gepasseerd, kijken we naar aangepast werk dat het beste bij hen past en wat ze nog kunnen doen. Op deze manier zorgen we ervoor dat iedereen gezond hun pensioen kan bereiken.
Heb jij het idee dat de technische mensen genoeg worden gewaardeerd?
Nou, ja en nee. Ons werk wordt wel gewaardeerd. Mensen zeggen vaak dat we goed bezig zijn en noemen ons helden. Echter, als het gaat om financiële beloning, blijft deze toch achter. De verhouding tussen het salaris en de onmisbaarheid van onze werkzaamheden is scheef.
Vaak wordt gedacht dat iedereen kan leren werken met een machine, terwijl er een perceptie is dat iemand die een kraan bedient niet zomaar kan leren hoe je een bestuursnotitie schrijft. Daarom krijgt de schrijver van de bestuursnotitie meestal een hoger salaris. Maar als het erop aankomt, zoals bij hoogwater, is het cruciaal dat de machines blijven draaien, terwijl de bestuursnotitie even kan wachten.
Het zijn nu juist de minst betaalde collega's die in de weekenden doorwerken en in tijden van crisis het zwaarste werk doen. Dit zou eerlijker verdeeld mogen worden, vind ik.
Nou, ik had natuurlijk net al een beetje gezegd wat er in jullie nominatie tekst stond. En wat denk je waardoor jullie dat allemaal hebben verdiend?
Ik vind dat wij, of zij, zeker waardering verdienen. Ze hebben de afgelopen periode ontzettend hard gewerkt en doen dat zo slim mogelijk. Ze beoordelen snel welke machine nodig is en hoe ze ter plaatse kunnen komen, zelfs als het water tot kniehoogte staat.
Maar er is wel wateroverlast, dus hoe ga je er naartoe? Hoe kunnen we er toch komen? In plaats van om maar te zeggen met nou, het is te nat, laat maar zitten. Kijken ze echt naar, nou maar hoe kunnen we hier het probleem oplossen? Hoe kunnen we dat toch doen? En dat, nou ja, daar zit die slimheid in. Dus niet alleen maar kijken wat mogelijk is, maar ook dat sociale kompas daar eigenlijk in gebruiken. We zijn hier nodig.
Wat zou je willen meegeven aan de nieuwe generatie?
Het werk in waterbeheer en wateronderhoud is ontzettend interessant en gevarieerd. Je komt voortdurend nieuwe situaties en mensen tegen, waardoor het nooit saai wordt. Zelfs na twintig jaar denk je niet: "Och, wat saai, ik ga iets anders doen," want elk jaar brengt nieuwe uitdagingen en veranderingen met zich mee. Het is een plek waar je heel lang met veel plezier kunt werken.
Daarnaast is het echt… ons kent ons. Je wordt echt onderdeel van een groep. En dat is voor mij ook heel erg waardevol. En ik denk dat ik dat de nieuwe generatie ook echt wel gun. In plaats van het continue jobhoppen, juist het onderdeel worden van een groep is ook ontzettend waardevol.