Interview met genomineerde Peter (monteur gas, water en elektriciteit bij DNWG)

Peter is genomineerd door collega Richard.

Hij heeft hem genomineerd om de volgende reden: '''Peter is een vakman die die meerdere disciplines vakbekwaam uitvoert. Zowel gas als elektra. Hij werkt binnen de gas- en elektrawereld aan diverse installaties, helpt de klanten met de bouwaansluitingen, en is zo multifunctioneel inzetbaar. Geen opdracht is hem te moeilijk.''



Goedemiddag Peter. Gefeliciteerd met je nominatie voor de Slimste Handen van Nederland, de verkiezing waar technische vakmensen hun collega's nomineren. Maar voordat ik verder inga op jouw nominatie, zou jij jezelf eerst kunnen introduceren?

Ja, ik ben Peter van de Vrede. Ik ben monteur gas, water- en elektriciteit en werk al 27 jaar bij Stedin, of DNWG, Delta. Vanaf school ben ik 10 jaar stratenmaker geweest. Daarna ben ik als grondwerker bij Delta gekomen. Na een jaar ben ik naar school gegaan en heb ik al mijn opleidingen doorlopen. Van tweede monteur naar eerste monteur. Je groeit erin en leert steeds meer.

Hoe ziet jouw gemiddelde werkdag eruit?

Ik doe eigenlijk nooit hetzelfde. Ik doe aansluitingen, storingen oplossen, afspraken maken met klanten en aannemers. Het is echt elke dag verschillend. Ik werk in teamverband en ook vaak alleen. Bij storingen werk ik vaak met een collega. Ik werk meestal in twee regio's en dan gaat er op verschillende momenten iemand met mij mee om de mensen af te sluiten of te waarschuwen. Voor mij is het niet fysiek zwaar of mentaal uitdagend. Ik werk nu al 27 jaar, dus ik weet al een beetje hoe of wat.

Je collega Richard Timmerman heeft jou genomineerd. Hij schreef dat jij een vakman bent die meerdere disciplines vakbekwaam uitvoert, zowel gas als elektra. Hij werkt binnen de gas- en elektrawereld aan diverse installaties, helpt de klanten met de bouwaansluitingen, en is zo multifunctioneel inzetbaar. Geen opdracht is hem te moeilijk.''

Richard is er vaak bij. In het begin heb je de opdracht om mensen een contract af te sluiten, maar je voorkomt verdere problemen bij mensen die al iets hebben.

Dat lijkt me niet altijd het makkelijkste onderdeel van je werk. Hoe is de erkenning en waardering bij jullie op de werkvloer?

Bij ons in het district waarderen we elkaar heel goed. Als het niet goed is, wordt het ook gezegd. Maar elkaar waarderen doen we zeker wel en staan klaar voor elkaar. Zeker als iemand ziek is, dan is dat nooit een probleem. Iedereen pakt zijn ding dat hij kan doen.

Denk je dat de harde technische werkers genoeg erkenning en waardering krijgen, bijvoorbeeld vanuit de samenleving of de media?

Er zijn weinig mensen die echt snappen wat er nodig is en wat we doen. De meeste mensen zien ons rondrijden en denken dan: ‘heb je dat busje weer, moeten die nooit werken?’ Maar wij rijden van klus naar klus. Soms wordt ons werk ondergewaardeerd totdat ze ons echt nodig hebben en zien wat we doen.

Haha. Zijn er nog andere misvattingen die je graag zou willen rechtzetten?

Ik zie geen misvattingen bij ons. Het is zwaar werk, net als bij elk ander vak, maar dat verschilt per functie. Bij ons moet je fit en vitaal zijn, er moet lichamelijke arbeid gedaan worden. Vroeger werden we gezien als ambtenaren, we werkten natuurlijk voor een nutsbedrijf en dan zagen mensen je ook als ambtenaar. Maar nu is dat anders, we worden namelijk goed beoordeeld door klanten.

Wat heeft jou al die tijd gemotiveerd om door te gaan?

Het technische aspect is voor mij wel echt het leukste. Sleutelen, iets monteren, iets oplossen. Natuurlijk ben ik ook handiger geworden, je leert van je fouten en wordt steeds beter in het oplossen van problemen, zowel op werk als privé.

Wat vind je het mooiste aan je beroep?

Storing oplossen, zeker. Problemen oplossen. Dat is het mooiste aan het werk. Je rijdt ergens heen waar er een probleem is, bijvoorbeeld een brand in de meterkast, en als je weggaat, werkt alles weer. Dat geeft voldoening. Natuurlijk zijn er dagen dat het lang duurt voordat het half vijf is, zeker als ik van betaling naar betaling rijd. Maar het lekkerste is dat je de hele dag bezig bent met je werk.

Zou je een bijzonder moment of project uit jouw carrière willen delen?

We hebben hier een nieuw project achter ons bedrijf zelf gedaan met leerjongens. Van huis 1 tot huis 100 hebben wij zelf aangesloten. Als ik daar ‘s avonds langs rijd of fiets en alle lampen branden, denk ik: dat hebben wij gedaan. Dan stel ik me voor dat die mensen op de bank zitten zonder te snappen dat er stroom uit de stekkers komt door de kabels die wij hebben aangesloten. Dat en het oplossen van de andere storingen en problemen, dat geeft voldoening als alles weer werkt.

Hoe ga je om met lastige klanten, levert dat wel eens moeilijke situaties op?

In de Randstad is de mentaliteit anders dan in Zeeland. Hier gaat er vrij weinig fout. Het hangt ook af van hoe je mensen benadert. Met respect krijg je respect terug. Maar stressmomenten heb ik niet echt, nee. Als er iets is, praten we daarover met collega's of de werkgever. We hebben een goede sfeer hier. Dat mensen eerlijk en direct zijn vind ik belangrijk. Daarnaast heeft het beleid binnen het werk ontzettend veel aandacht voor gezondheid. Wanneer mensen ergens last van hebben dan is daar ook aandacht voor.

Dat klinkt als een fijne werkomgeving! Wat zou je willen zeggen tegen mensen die twijfelen om in de technische sector te werken?

Ik heb veel jongens zien komen en gaan. Sommigen blijven, sommigen niet. Maar ik zou zeggen dat ze het niet moeten schuwen om hier te komen werken. Er is veel vrijheid en je bent de hele dag buiten, ook met slecht weer natuurlijk. Dat moet je wel liggen, maar het heeft ook iets moois. Kies voor de techniek, je krijgt er geen spijt van. Absoluut niet!

Hartstikke bedankt voor dit interview Peter!