Dag Orhan! Gefeliciteerd met je nominatie voor de 'Slimste Handen van Nederland', waar technische professionals hun collega's nomineren. Orhan, je bent de eerste persoon die we in het Engels interviewen. Kun je jezelf voorstellen en iets vertellen over je achtergrond?
Ik ben sinds september 2021 in Nederland, dus bijna drie jaar nu. Ik ben 30 jaar oud. In Turkije werkte ik als elektricien en als operator in afvalwaterzuiveringssystemen. Momenteel werk ik als elektricien bij Hellebrekers in Nunspeet. Ook ga ik over een maand trouwen.
Gefeliciteerd met je aanstaande huwelijk! Kun je meer vertellen over je werk en rol bij Hellebrekers?
Dank je! Bij Hellebrekers werk ik als assistent-monteur in de industriële automatiseringsafdeling. Ik werk vooral aan het bouwen en renoveren van elektrische kasten. Ik ben een leerling-monteur.Toen ik net bij Hellebrekers begon, was ik een beetje bang omdat het mijn eerste baan in Nederland was. Maar mijn collega's, leidinggevenden en directeur waren erg gastvrij. Ze hielpen me om nieuwe ervaringen op te doen en me op mijn gemak te voelen. Ik ben erg blij om hier te werken omdat iedereen ondersteunend en samenwerkend is.
Het is indrukwekkend dat je je zo snel hebt aangepast en Nederlands hebt geleerd. Je collega's spreken vol lof over je. Ze waarderen je vastberadenheid, harde werk, leergierigheid en teamgeest. Hoe voel je je bij het horen van zulke positieve feedback? En is er iets wat je tegen hen wilt zeggen?
Ja, ik ben eigenlijk heel blij en trots op mezelf. Verhuizen naar een nieuw land, hier een nieuw leven opbouwen, een nieuwe taal en cultuur leren is uitdagend geweest, maar ik doe altijd mijn best. Het horen van zulke positieve feedback van mijn collega's laat me gewaardeerd voelen en motiveert me om te blijven verbeteren. Ik ben mijn collega's zeer dankbaar voor hun steun en aanmoediging. Het betekent veel voor mij. Het is een ondersteunende omgeving waar we elkaar helpen groeien. Ik wil leren en nieuwe ervaringen opdoen, meer ervaring opdoen als elektricien, en eigenlijk ook als mens, omdat ik in de eerste plaats mens ben. Ik probeer respect voor anderen te tonen en ben zeer dankbaar.
Er is een tekort aan arbeidskrachten in technische beroepen op veel plaatsen, waaronder Nederland. Denk je dat technische professionals genoeg waardering krijgen?
Dat is een moeilijke vraag. Hoewel waardering kan variëren, voel ik me bij Hellebrekers gerespecteerd en gewaardeerd voor mijn werk.
Het leren van Nederlands en het vinden van een baan hier kan moeilijk zijn, vooral binnen technische vakgebieden vanwege veel veiligheidseisen. Hoe heb je dat aangepakt?
Vorig jaar heb ik een cursus technische vaardigheden gevolgd aan de Breman Academy in Zwolle. Ik stelde mezelf voor, legde mijn ervaring uit en sprak mijn bereidheid uit om Nederlands te leren en probeerde de taal te spreken. In de loop van de tijd verbeterde ik mijn taalvaardigheden en vond ik een baan bij Hellebrekers. Toen ik begon, vertelde ik hen dat ik nog niet vloeiend Nederlands sprak, maar dat ik kon verbeteren. Hellebrekers gaf me een kans, en daar ben ik zeer dankbaar voor. Ik leer nog steeds en het is uitdagend, vooral met technische taal, maar ik maak vooruitgang. In dagelijkse communicatie is het gemakkelijk omdat we praten over het weekend, voetbal, nieuws of iets dergelijks. Maar als ik probeer te praten over technische taal, kan het moeilijk voor me zijn. Maar ik probeer het snel te leren. Ik volg twee keer per week Nederlandse lessen. Mijn advies aan anderen is om te blijven leren en niet op te geven. Als je iets wilt bereiken, blijf er dan naartoe werken. Dat is mijn levensmotto: alles wat je wilt doen, kun je doen. Als ik dat wil doen, dan kan ik het.
Wat zou je zeggen tegen jonge Nederlandse studenten die nooit hebben overwogen om in technische vakgebieden te werken?
De nieuwe generatie is heel relaxed. Ik zie dit zowel in Turkije met mijn drie broers als in Nederland. Als ik iets tegen hen zou kunnen zeggen, zou het zijn: droom voor de toekomst en overweeg om in technische vakgebieden te werken, zoals elektricien, automonteur of robotica. Het leven is kort, maar we moeten blijven bewegen. Om te blijven bewegen, moeten we dromen.
Is dit ook wat je tegen je jongere zelf zou hebben gezegd?
Ja. Toen ik jong was, had ik dromen. Maar tegen de tijd dat ik 23 was, had ik het opgegeven. Als ik iets tegen mijn jongere zelf zou kunnen zeggen, zou het zijn: blijf bewegen en bouw je toekomst op.
Is er iets wat je zou willen delen met werkgevers die misschien terughoudend zijn om internationale sollicitanten aan te nemen en de voorkeur geven aan Nederlandssprekenden?
Mijn advies is om open-minded te blijven. Sommige mensen, zoals ik, spreken misschien niet vloeiend Nederlands, maar ze hebben goede ervaring en vaardigheden. Het kost tijd om de taal te leren. Ze kunnen verlegen zijn, maar als ze goede ervaring en vaardigheden hebben, kunnen ze veel bijdragen. Als werkgevers open-minded zijn, kan dat zeer voordelig zijn. Alle technische bedrijven zijn op zoek naar goede werknemers, maar ze zeggen vaak dat je goed Nederlands moet spreken. Maar als je mensen een kleine kans geeft, kunnen ze zichzelf bewijzen. Als ze het kunnen bewijzen, kunnen ze het werk doen. Ze hebben de ervaring en kunnen Nederlands gemakkelijk leren in de loop van de tijd.
Het klinkt als een goed team om voor te werken. Is er een specifiek moment of project bij Hellebrekers dat speciaal voor je was?
Ja, ik ben hier gekomen als vluchteling. Ze riepen me op voor een interview en ondanks dat ze me niet kenden, gaven ze me een kans. Ik legde mijn situatie uit en ze begrepen en steunden me. Daar ben ik heel dankbaar voor. Ze gaven me een kans, en ik probeer altijd mijn best te doen. Ik ben heel trots op mezelf. Ik ben hier nu bijna drie jaar en ik heb mezelf bewezen. Werken bij een groot bedrijf en met goede collega's maakt me heel gelukkig. Ik doe het, en ik voel me als een winnaar.
Ik hoor dat je trots bent op jezelf. En je collega's zijn ook trots op je. Dank je wel daarvoor. En dank je voor je tijd en voor dit interview!
ENGLISH:
Good day, Orhan! Congratulations on being nominated for the 'Slimste Handen van Nederland' (the smartest hands of the Netherlands), where technical professionals nominate their colleagues. Orhan, you're the first person we are interviewing in English. Could you introduce yourself and tell us a little bit about your background?
I've been in the Netherlands since September 2021, so almost three years now. I'm 30 years old. Back in Turkey, I worked as an electrician and an operation operator in wastewater treatment systems. Currently, I’m working as an electrician at Hellebrekers in Nunspeet. Also, I’m getting married in one month.
Congratulations on your upcoming wedding! Can you tell us more about your job and role at Hellebrekers?
Thank you! At Hellebrekers, I’m working as an assistant mechanic in the industrial automation department. I mainly work on building and renovating electrical cabinets. I’m a student mechanic, or 'leerlingmonteur' in Dutch. When I first joined Hellebrekers, I was a bit scared because it was my first job in the Netherlands. But my colleagues, supervisors, and director were very welcoming. They helped me gain new experiences and feel comfortable. I am very happy working here because everyone is supportive and collaborative.
It’s impressive that you adapted quickly and learned Dutch so fast. Your colleagues have high praise for you. They appreciate your determination, hard work, eagerness to learn, and team spirit. How do you feel hearing such positive feedback? And is there anything you would like to say to them?
Yes, actually I'm so happy and I'm very proud of myself. Moving to a new country, building a new life here, learning a new language and culture has been challenging, but I always try my best. Hearing such positive feedback from my colleagues makes me feel appreciated and motivated to continue improving.
I am very grateful to all my colleagues for their support and encouragement. It means a lot to me. It’s a supportive environment where we help each other grow. I want to learn and gain new experiences, more experience as an electrician, and actually, as a human, because first of all, I'm human. I try to show respect to others, and I am very grateful.
There’s a labor shortage in technical jobs in many places, including Holland. Do you think technical professionals receive enough appreciation?
It’s a tough question. While appreciation can vary, at Hellebrekers, I feel respected and valued for my work.
Learning Dutch and finding a job here can be difficult, especially within technical fields because of many security and safety requirements. How did you manage that?
Last year, I took a course in technical skills at Breman Academy in Zwolle. I introduced myself, explained my experience, and expressed my willingness to learn Dutch and tried speaking the language. Over time, I improved my language skills and secured a job at Hellebrekers. When I started, I told them I wasn't fluent in Dutch yet, but I could improve. Hellebrekers gave me a chance, and I appreciate it very much. I’m still learning and it’s challenging, especially with technical language, but I’m making progress. In daily communication it’s easy because we talk about the weekend, football, news, or something like that. But when I try to talk about technical language, it can be hard for me. But I try to learn it fast. I attend Dutch language classes twice a week. My advice to others is to keep learning and not give up. If you want to achieve something, keep working towards it. That’s my life motto: everything you want to do you can do. If I want to do that, then I can do it.
What would you say to young Dutch students who have never considered working in technical fields?
The new generation is very relaxed. I see this both in Turkey with my three brothers and the Netherlands. If I could say something to them, it would be to dream for the future and consider working in technical fields like electrician, car mechanics, or robotics. Life is short, but we have to keep moving. To keep moving, we have to dream.
Is this also what you would have told your younger self?
Yes. When I was young, I had dreams. But by the time I turned 23, I had given up. If I could say something to my younger self, it would be: keep moving and build your future.
Is there anything you would like to share to employers who might be hesitant to hire international applicants and prefer to hire Dutchspeakers?
My advice is to stay open-minded. Some people, like me, may not speak Dutch fluently, but they have good experience and skills. It takes time to learn the language. They might be shy, but if they have good experience and skills, they can contribute greatly. If company owners are open-minded, it can be very beneficial. All technical companies are looking for good workers, but they often say you must speak good Dutch. But if you give people a little chance, they can prove themselves. If they can prove it, they can do the job. They have the experience and can learn Dutch easily over time.
It sounds like a good team to work for. Is there a specific moment or project at Hellebrekers that was special for you?
Yes, I came here as a refugee. They called me for an interview, and despite not knowing me, they gave me a chance. I explained my situation, and they understood and supported me. I am very grateful for that. They gave me a chance, and I always try to do my best. I am very proud of myself. I have been here for almost three years, and I have proven myself. Working with a big company and good colleagues makes me very happy. I am doing it, and I feel like a winner.
I can hear you are proud of yourself, and. And your colleagues are also proud of you. Thank you for that. And thank you for your time. And thank you for this interview.