Welkom Daniël! Je bent hier vandaag bij ons omdat je genomineerd bent voor de Slimste Handen van Nederland. Maar eerst, kun jij iets over jezelf vertellen?
Nou, ik ben Daniël Schoornagel. Ik ben 18 jaar. Ik woon in Waarland, samen met mijn moeder, mijn vader, mijn broertje en mijn zusje. We hebben een hond en nog een paar kippen. Ik werk bij Hoogheemraadschap. Nadat ik mijn MBO heb afgerond, ben ik hier blijven plakken, want ik kreeg een baan aangeboden. Tijdens mijn eindstage liep dat al in elkaar over. Drie dagen per week als stagiair en dan twee dagen als medewerker. En inmiddels fulltime.
Kun je iets over je werk vertellen en wat het Hoogheemraadschap precies doet?
Bij het Hoogheemraadschap zorgen we ervoor dat Nederland droog blijft. We transporteren en zuiveren afvalwater en houden het land droog met dijken en pompen.
Dat klinkt heel belangrijk, zeker in Nederland.
Ja, Nederland ligt natuurlijk onder het zeeniveau, dát weet iedereen wel. Maar als het regent, stroomt het water niet uit zichzelf weg en zonder pompen zouden we onder water staan. Het water wordt continu naar zee gepompt. En ik verbaasde me er in het begin over hoe weinig ik er vanaf wist. Wat er dan daadwerkelijk allemaal moet gebeuren om te zorgen dat het droog blijft, daar heb ik me echt over verbaasd, over hoeveel, hoe groot en op hoeveel plekken er eigenlijk zo'n pomp staat.
Het is zeker een technisch hoogstandje waar we vaker bij stil mogen staan. Maar wat trok jou dan aanvankelijk aan om in deze sector te werken?
Ik heb altijd op waterscouting gezeten, altijd zeilen met bootjes. Daar zat een begeleider, inmiddels collega, die vaak tijdens zijn storingsdienst met z'n bus langskwam. Nou, dat was wel gaaf, de binnenkant van die bus. Toen ik naar het MBO ging, koos ik toevallig dezelfde opleiding als hij. Toen zei hij: "o, da's leuk, dan moet je een keertje met mij mee stage lopen, als je dat leuk vindt.' Ik dacht: ik kan het altijd proberen. Nou, en dat is mij hartstikke goed bevallen, dat ik ook mijn eindstage bij Hoogheemraadschap heb gedaan. En zo ben ik er ingerold. Mijn stage beviel goed, en ik vond de zelfstandigheid erg leuk. En nu sta ik nu lekker de hele dag buiten, of binnen, afhankelijk van het weer natuurlijk. Als het lekker weer is dan werk ik buiten. Dan sta ik midden in een weiland terwijl het zonnetje schijnt. En die vrijheid, dat je met je eigen bus lekker op pad kan, dat vind ik heerlijk.
Is er dan wel zoiets als een gemiddelde werkdag?
Ik werk er nu driekwart jaar en er is geen dag hetzelfde. Iedere dag doe je wat anders en gebeuren er andere dingen. En het is allemaal met hetzelfde doel, dat wel. Maar het werk is allemaal zo verschillend, als er een spoedklusje tussendoor komt, dan moet het echt gelijk opgepakt worden. Je kunt niet zomaar zeggen: 'sorry, dit weekend staat jullie huis even onder water... Maandag pakken we het weer op!' Dat kan niet.
En wat zijn momenteel jouw ambities voor de toekomst?
Ik ben bezig met mijn vrachtwagen rijbewijs en wil straks de storingsdienst in. Verder heb ik nog niet veel nagedacht over de toekomst. Ik ben nu blij met mijn werk en zie wel wat er op mijn pad komt.
En voor nu, hoe bevalt het samenwerken in je team? Of werk je inmiddels al veel zelfstandig?
Heel veel zelfstandig ook, dat vind het wel lekker. Dan doe ik m'n oortjes in en werk ik aan klusjes. Je bent dan zelf verantwoordelijk voor wat je allemaal meeneemt. Soms werk ik weleens met collega's samen en zijn we met z'n tweeën op pad, maar het komt niet voor dat we met echt heel veel op dezelfde klus staan. Verder is er tussen mij en mijn collega's een vrij groot leeftijdsverschil, maar ik kan ze altijd bellen voor een vraag. Ook wanneer ik thuis iets moet oplossen.
Twaalf van jouw collega's hebben jou dan ook genomineerd, specifiek om jou in het zonnetje te zetten. Het zijn er bijna te veel om op te noemen, maar zij noemen jou bijvoorbeeld: 'slim, leergierig, creatief, enthousiast, gedreven!' Ook zeggen ze: 'altijd gemotiveerd, leuke gezellige collega die erg zijn best doet om het vak te horen.' Dat hoor je niet iedere dag natuurlijk. Hoe vind je het om zulke waarderingen van je collega's te horen?
Ja, heel leuk om te horen. Ik voel me zeer vereerd. Tijdens het werk komt het er toch minder van. Maar verder vind ik het echt leuk dat ik woon in mijn werkgebied, dus ik zie ook gelijk de impact van mijn werk. Het is leuk om rond te rijden en te zien wat ik heb bijgedragen aan mijn buurt.
Kun je iets vertellen over een bijzondere klus die je hebt gedaan?
Ja, mijn eindstage opdracht. Ik heb toen een demonstratiemodel gemaakt voor waterbeheer, specifiek voor het peilbeheer. Dat zijn de sloten en kanalen met stuurbakken, kleppen die het water regelen. Sommige hebben zonnepaneeltjes en accu's, zodat ze zonder kabels op afstand bediend kunnen worden, andere hebben wel een draad. We hebben verschillende pompen, van groot tot klein. En ik wilde een demonstratiemodel maken, iets dat we op open dagen konden laten zien, iets interactiefs. Ik had alles zelf ontworpen en gebouwd, van het leidingwerk tot de elektrische schema's. Het was een leuk project om te doen.
Behalve je enthousiasme, is er nog iets dat je mensen zou willen meegeven die een baan in de techniek overwegen?
Gewoon doen wat je leuk vindt! Daar gaat het uiteindelijk om. Dat je het naar je zin hebt op je werk is het belangrijkste. Want: als je met plezier naar je werk gaat, hoef je geen dag te werken.
Dat is een mooie afsluiter! Hartstikke bedankt voor dit interview Daniël!